INSTITUCIONALIZACIJA ISLAMA IZ PERSPEKTIVE EVROPSKIH STANDARDA O AUTONOMIJI VJERSKIH ZAJEDNICA

Autor(i)

  • Nedim Begović

DOI:

https://doi.org/10.26340/muallim.v16i63.102

Ključne riječi:

Institucionalizacija islama, autonomija vjerskih zajednica, jurisprudencija Evropskog suda za ljudska prava

Sažetak

UDK 28:342.7

Dosadašnja istraživanja domaćih autora o procesu institucionalizacije islama u zemljama Evropske unije ponudila su elaboracije uzroka ovog procesa, njegovog toka u pojedinim zemljama i poteškoća koje su ga pratile. Razmatrano je i pitanje da li je i u kojoj mjeri iskustvo institucionalnog organiziranja islama u Bosni i Hercegovini primjenjivo u državama Evropske unije. Predmet ovog članka je sagledavanje procesa institucionalizacije islama u zapadnoevropskim zemljama u svjetlu dosadašnje jurisprudencije Evropskog suda za ljudska prava. Primjenom metoda analize sadržaja, historijske i uporedne metode posebno se ispituju izravno miješanje državnih vlada u organiziranje, strukturu i sastav islamskih institucija u odnosu naspram načela vjerske autonomije, te postavljanje kriterija jedinstvenog predstavljanja islama na nacionalnom nivou kao uslova za dodjeljivanje određenih privilegija koje država pruža organiziranim religijama u odnosu na načelo strazburške jurisprudencije prema kojem država treba biti neutralan organizator ispoljavanja različitih religija i uvjerenja u društvu.

Downloads

Objavljeno

01-08-2022

How to Cite

Begović, N. (2022). INSTITUCIONALIZACIJA ISLAMA IZ PERSPEKTIVE EVROPSKIH STANDARDA O AUTONOMIJI VJERSKIH ZAJEDNICA. Novi Muallim, 16(63), 22–29. https://doi.org/10.26340/muallim.v16i63.102

Broj časopisa

Svezak 16 Br. 63 (2015): Novi Muallim br. 63

Rubrika

SAGLEDAVANJA

License

Naknada:

                  a. Časopis ne naplaćuje naknadu za obradu članaka (APC) i naknadu za podnošenje članaka.

Autori koji objavljuju u ovom časopisu pristaju na sljedeće uvijete:

    1. Autori zadržavaju autorska prava i pružaju časopisu pravo prvog objavljivanja, pri čemu će rad jednu godinu po objavljivanju biti podložan licenci Creative Commons imenovanje koja omogućuje drugima da dijele rad uz uvijet navođenja autorstva i izvornog objavljivanja u ovom časopisu.
    2. Autori mogu izraditi zasebne, ugovorne aranžmane za ne-ekskluzivnu distribuciju rada objavljenog u časopisu (npr. postavljanje u institucionalni repozitorij ili objavljivanje u knjizi), uz navođenje da je rad izvorno objavljen u ovom časopisu.