Praksa oslovljavanja reisul-uleme

Autor(i)

  • Ekrem Tucaković Rijaset Islamske zajednice u Bosni i Hercegovini

DOI:

https://doi.org/10.26340/muallim.v25i97.2075

Ključne riječi:

reisul-ulema, Islamska zajednica, služba, titula, oslovljavanje

Sažetak

UDK: 28-732.3(497.6)

Analizom određenog korpusa službene korespondencije i tekstova u publikacijama Islamske zajednice i bošnjačkih časopisa uočava se praksa raznolikog oslovljavanja reisul-uleme. Tokom nešto više od 140 godina postojanja službe reisul-uleme evidentno je nepostojanje stabilnih i široko ustaljenih formi oslovljavanja ličnosti koja vrši najznačajniju vjersku i vjersko-predstavničku dužnost muslimana u Bosni i Hercegovini. To štošta govori o jezičkoj kulturi, sposobnosti izvođenja iz vlastite duhovne tradicije adekvatnih značenja u vlastitom jeziku, građenju stručnog pojmovlja i imenovanja osoba i službi ili njihovih administrativnih, organizacijskih i duhovnih položaja. U ovom radu prezentiraju se neki primjeri oslovljavanja reisul-uleme u različitim historijskim periodima koji, s jedne strane, ukazuju na poimanje ove službe, a, s druge, svjedoče o stanovitom diskontinuitetu, sporom prepoznavanju značaja utemeljenja čvršćih duhovnih uporišta na kojima bi se gradila stabilna jezička i pojmovna deskripcija i reprezentacija. Ovi primjeri također ukazuju na utjecaj vanjskog okruženja i u stanovitom smislu traganja za primjerenom institucionalnom kulturom ophođenja i oslovljavanja.   

Downloads

Objavljeno

30-05-2024

How to Cite

Tucaković, E. (2024). Praksa oslovljavanja reisul-uleme. Novi Muallim, 25(97), 52–58. https://doi.org/10.26340/muallim.v25i97.2075

Broj časopisa

Rubrika

ISLAMSKE TEME