Okruglim stolom “Imami šehidi” organiziranom u džamiji Ali bega Lafe okončani su programi ovogodišnje manifestacije “Dani mevluda i zikra”.
Okruglim stolom prema kriterijima Tezkiretname – programa institucionalnog obilježavanja datuma rođenja ili smrti ličnosti značajnih za islam, muslimane i Islamsku zajednicu u Bosni i Hercegovini, obilježena je 30. godišnjica od pogibije trojice mostarskih imama: Fadil-ef. Kasapovića, Salem-ef. Mezita, Mušana Bećirovića i dvojice prozorskih imama Hidajet-ef. Elkaza i Hamed-ef. Here.
O njihovim biografijama i okolnostima pod kojim su poginuli govorili su Sanjin ef. Šahić, predsjednik Osnovnog odbora Ilmijje Mostar i glavni imam Medžlisa Islamske zajednice (MIZ) Prozor Safet-ef. Pozder, dok su referate o “Sistematskom ubijanju imama tokom agresije na Republiku Bosnu i Hercegovinu” i “Uloga Islamske zajednice i imama Hercegovine u odbrani od agresije”, izložili dr. Muamer Džananović s Instituta za istraživanje zločina protiv čovječnosti i međunarodnog prava Univerziteta u Sarajevu i muftija u penziji Seid-ef. Smajkić.
Imami su, prema istraživanju dr. Džananovića, ciljano i sistematski ubijani, zatvarani i maltretirani, s ciljem brže realizacije etničkog čišćenja i progona bošnjačkog naroda.
– U teoriji genocida termin elitocida je prihvaćen. Kada se govori o etapama genocida, primijećeno je da oni koji žele da izvrše brutalne zločine najprije to učine s onima koji su poštovaniji i ugledniji u svojim sredinama i grupama koje su targetirane. Mi smo svjedoci da su postojali spiskovi po kojima su traženi ubijani ljudi. Bilo je dovoljno da ste bili šef neke smjene u nekom preduzeću da se nađete na tom spisku, a da ne govorimo o imama koji su bili cijenjeni i jako važni u svojim džematima – pored ostalog. istakao je dr. Džananović.
Naveo je nekoliko karakterističnih primjera opisujući okolnosti i svirepe načine kako su ubijani pojedini imami i članovi njihovih porodica tokom agresije na Bosnu i Hercegovinu.
Muftija Smajkić iznio je kraći historijski pregled događaja u Mostaru i Hercegovini, tokom dvostruke agresije na ove prostore, u kojima je Islamska zajednica, kao institucija od velikog povjerenja bošnjačkog naroda imala vrlo značajnu ulogu.
– Svi imami i učenici medrese dali su puni doprinos u odbrani svoga naroda i domovine – podsjetio je muftija.
Sudbonosan doprinos Islamske zajednice, naveo je muftija, očitovao se u činjenici da su se oko nje 1992. i 19993. okupljali patrioti, intelektualci, kulturni radnici i da je u takvom miljeu došlo do odlučnog odbacivanja namjera HVO-a da potpuno kontroliše sve vojne i civilne strukture u Hercegovini što je proklamirano u poznatoj Rezoluciji muslimana Hercegovine 8. 8. 1992. godine, koju je potpisalo 7000 građana.
– Islamska zajednica je dala ne mali doprinos obnovi infrastrukture, duhovne i materijalne obnove gradova, naročito Mostara i udaranju temelja privrednog kulturnog oporavka i revitalizacije ukupnog ekonomskog i privrednog života nakon dvostruke agresije, što je jedino bilo moguće postići nepokolebljivim jedinstvom bosanskohercegovačkih istinskih patriota – zaključio je muftija Smajkić.
(Hasan Eminović / Preporod.info)